Ναζίμ Χικμέτ: από την κορφή ως τα νύχια είμαι άνθρωπος
Κάποιοι άνθρωποι ξέρουν απ΄ έξω τ΄ όνομα κάθε άστρου εγώ γνωρίζω όλους τους πόθους
Μπέρτολ Μπρεχτ: Ο χειρότερος αγράμματος είναι ο πολιτικά αγράμματος
Κάποιοι τα ξέρουν όλα: “Για την κατάντια μας φταίνε υδραυλικοί ηλεκτρολόγοι, καφετζήδες, όλοι αυτοί που δεν δίνουν αποδείξεις”, “Οι Γερμανοί...
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι: Γιατί πολεμάμε αλήθεια;
Εν ονόματι ποιών συμφερόντων η αρβύλα τη γη καταπατεί τρίζοντας άγρια;
Ο. Ελύτης: Και ορθός απόμεινα να πολεμώ το Δεν και το Αδύνατον του κόσμου ετούτου
και είπα: δε θά ναι το Άδικο τιμιότερο απ΄το αίμα! ...Μόνος απέλπισα το θάνατο.
Μ. Λουντέμης: Βογκήστε μαζί μας
..γιατί εμείς –μόνοι μας- φωνάξαμε πολύ μες στους αιώνες και βράχνιασε η φωνή μας.
Ν. Βρεττάκου: Ο ποιητής, ταπεινός εργάτης και γεωργός
Εγώ στους στίχους μου είμαι απλός και είμαι πιο απλός ακόμα στα δάκρυά μου
Τ. Λειβαδίτης: Έζησα τα πάθη σα μια φωτιά
Δόθηκα στα πιο μεγάλα ιδανικά, μετά τ’ απαρνήθηκα, και τους ξαναδόθηκα ακόμα πιο ασυγκράτητα.
Κώστας Βάρναλης: Τη λευτεριά δεν τη ζητάν με παρακάλια
Όλη η ανθρωπότητα κλαίει με βογγητά” και θα παραμένει ζωντανό έως ότου ο κόσμος ο παλιός πεθάνει και “η πλάση κοκκινίσει”
Γ. Ρίτσου: Έτσι τελείωσε ο Δεκέμβρης
με τούτη τη στάχτη της Ηλέκτρας, με τούτο το χωνί, με τούτο το τραγούδι με τούτο το χελιδόνι, με τούτα τα αγκάθια, με τούτη την ελπίδα των συντρόφων…
ΦΩΤΗΣ ΑΓΓΟΥΛΕΣ: Αν δεν αλλάξετε τη μοίρα σας ποτέ της δεν θ’ αλλάξει
Αυτούς εγώ που τραγουδώ δεν έχουνε φτερά δεν τους μεθά καμιά φυγή, δεν τους τραβούν τ΄ αστέρια
Γιάννης Ρίτσος. Ένας τοπος, ένας λαός, ένας ποιητής
Ω, εσείς αντρείοι της μάστιγας κ΄ ήρωες των σφαγών, που ανθρώπινο αίμα πίνετε σ΄ επίχρυσα κρανία,