“Η κυβέρνηση υπερασπίζεται τα λαϊκά δικαιώματα”. “ΗΠΑ και ΝΑΤΟ είναι εγγυητές των ελληνικών συμφερόντων”. “Σε βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία η ελληνική οικονομία”. “Δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος για μισθούς και συντάξεις”. “Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη”… Άραγε πόσα ψέματα μπορεί να αντέξει ακόμα ο λαός;
Αλλά μήπως τα ψέματα αρχίσανε στην εποχή μας; Τα ψέματα που ακούει ο λαός εδώ και αιώνες δεν έχουν τελειωμό. Αν ρίξουμε μια ματιά έστω μόνο στην μεταπολεμική ιστορία του τόπου δεν υπάρχει ούτε μία κυβέρνηση που να μην υποσχόταν να εφαρμόσει πολιτική προς όφελος του λαού και να μην εφάρμοζε αντίθετη πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου. Κι αυτό αφορά τόσο τις “δεξιές” και “κεντρώες” κυβερνήσεις, όσο και τις ψευδεπίγραφες “σοσιαλιστικές” και “αριστερές”. Κι ακόμη να θυμηθούμε τα ψέματα για το ΝΑΤΟ που η πολιτική του συνδέθηκε με την απριλιανή χούντα και την Κυπριακή τραγωδία; Να θυμηθούμε την είσοδο στην ΕΟΚ μέσα στην οποία “θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια” ή την ΕΕ που θα βελτίωνε την οικονομία, τις εξαγωγές και το βιοτικό επίπεδο του λαού ενώ ζούμε στο πετσί μας τις τραγικές συνέπειες των μνημονίων και του συνεχιζόμενου εξωτερικού δανεισμού της χώρας;
Πόσο διαφέρει σήμερα η κακοποίηση της αλήθειας από την εποχή που ο Μενέλαος Λουντέμης με τους στίχους του δεν έπαυε να καταγγέλλει τα χοντρά ψέματα που ακούει συνεχώς ο λαός και την εν ψυχρώ εκτέλεση της αλήθειας; Με την ψυχή του βαθειά τραυματισμένη από τις εκτελέσεις των αγωνιστών που υπερασπίστηκαν τα δίκια του λαού από ντόπιους και ξένους εχθρούς, περιγράφει την εκτέλεση της ΑΛΉΘΕΙΑΣ με ένα πικρό κατάμαυρο χιούμορ.
Όσα χρόνια κι αν πέρασαν, όσες κυβερνήσεις κι αν έρθουν, η αξία των στίχων του Λουντέμη θα μένει αναλλοίωτη, η αλήθεια θα συνεχίσει να εκτελείται κάθε αυγή. Κι αυτό θα διαρκεί και θα διαρκεί μέχρις ότου ο λαός πάψει να είναι χειραγωγήσιμος και αποκτήσει τη συνείδηση εκείνη που θα τον κάνει να παλέψει για την επικράτηση της δικής του αλήθειας που είναι και η μοναδική πανανθρώπινη αλήθεια. Αυτή που θέλει τον κάθε άνθρωπο αφέντη της ζωής του και όχι δούλο και αντικείμενο προς εκμετάλλευση, ένα καταναλωτικό προιόν που οι νόμοι της αγοράς ορίζουν την αξία του. Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μόνο όταν γκρεμίσει τους ψεύτες από την εξουσία που έχουν πάνω του και αποφασίσει να πάρει ο ίδιος στα χέρια του τόσο την πολιτική εξουσία, όσο και τη διαχείριση της οικονομίας της χώρας. Μόνο έτσι οι “πρωινές εκτελέσεις” μπορούν να γίνουν παρελθόν.
Πρωιναί εκτελέσεις
Χτες την αυγή εκτελέσανε την Αλήθεια
ένα εκτελεστικό απόσπασμα από Ψέματα,
αραδιασμένα στη σειρά.
Όπως τα μπουκαλάκια στα φαρμακεία.
Όλα όμως έγιναν άμεμπτα
με άκρα προσοχή και τάξη.
Μία μόνο παραφωνία σημειώθηκε
όταν κάποιος απ΄ το ακροατήριο
ζητούσε (πράματα πρωτάκουστα…)
Να στηθούν, λέει, τα ψέματα στον τοίχο
για να εκτελεστούν απ΄ τις Αλήθειες!
Αν μπορούν να γίνουν τέτοια πράματα.
Μα ένα τέτοιο πράμα
μόνο σ΄ έναν τρελό, έναν θεότρελο κόσμο,
μπορείς να το επιτρέψεις.
Ενώ εμείς –όπως είναι γνωστό-
ζούμε στον «τελειότερον των κόσμων».
Μετά την εκτέλεση
ένας γαντοφορεμένος αξιωματικός
έσκυβε πάνω από κάθε νεκρό
και του μοίραζε από μια χαριστική βολή.
Γιατί – τι ξέρεις τι μπορεί να συμβεί
σ΄ έναν τόσο αληθινό κόσμο;
Μπορεί –κατά λάθος-
Να ντουφεκιστεί και κανένα ψέμα!
Μενέλαος Λουντέμης