Είτε από τη δική μας εμπειρία είτε παρακολουθώντας ζωγράφους στο YouTube να ζωγραφίζουν με ακουαρέλες νοιώθουμε μια έντονη ανησυχία, ένα συνεχές ερωτηματικό να μας απασχολεί: Πόσο γρήγορα πρέπει να ζωγραφίζουμε μια ακουαρέλα.
Κάποιοι που βρέχουν ολόκληρο το χαρτί πριν ξεκινήσουν και προσπαθούν να τελειώσουν το έργο τους πριν στεγνώσει. Κάποιοι άλλοι βρέχουν το χαρτί μπρος-πίσω για να παραμένει υγρό περισσότερο χρόνο ώστε να δουλεύουν με λιγότερη βιασύνη. Υπάρχουν και αυτοί που …”δεν ασχολούνται” με την υγρασία του χαρτιού και είτε δουλεύουν σε στεγνό χαρτί, είτε βρέχουν μόνο το τμήμα του χαρτιού που δουλεύουν.
Κι εμείς αγχωνόμαστε με την υγρασία του χαρτιού και προσπαθούμε να τελειώνουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Αυτό οδηγώντας σε τονικές και χρωματικές αστοχίες συχνά δεν μας αφήνει ικανοποιημένους.
Ποιον τρόπο εργασίας λοιπόν πρέπει να επιλέξουμε;
Θα λέγαμε ούτε γρήγορη, ούτε βιαστική, αλλά κάνοντας βασικές σκέψεις και επιλογές. Η αγχωμένη ταχύτητα και η βιασύνη από φόβο μη μας στεγνώσει το χαρτί σίγουρα δεν θα μας οδηγήσει σε ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Καλό λοιπόν είναι πριν ξεκινήσουμε να θυμηθούμε τα εξής:
- Έτσι κι αλλιώς είτε βρέξουμε το χαρτί από τη μια είτε και από τις δύο πλευρές αφού ολοκληρώσουμε τους πιο ελαφρείς χρωματικούς τόνους με την πρώτη στρώση θα πρέπει να περιμένουμε να στεγνώσει λίγο ως πολύ το χαρτί για να συνεχίσουμε με τους επόμενους τόνους. Άρα η ποσότητα υγρασίας του χαρτιού με την οποία ξεκινήσαμε κάποια στιγμή θα χαθεί.
- Το θέμα που επιλέγουμε να ζωγραφίσουμε είναι αυτό που θα καθορίσει πώς θα ξεκινήσουμε και ποια πορεία θα ακολουθήσουμε. Ένα θέμα απαλλαγμένο από λεπτομέρειες, με μεγάλα σχήματα και πλούσια γκρατινέ (χρωματικές και τονικές διαβαθμίσεις) μπορεί να βγει “μια κι έξω” όσο διαρκεί η υγρασία του χαρτιού. Το ίδιο ισχύει για τοπία στην ομίχλη, ανατολή ή δύση του ήλιου κλπ. Αντίθετα, ένα θέμα με πολλές λεπτομέρειες με πρώτο, δεύτερο, τρίτο ή περισσότερα. πλάνα είμαστε υποχρεωμένοι κάποια στιγμή να δουλέψουμε αργά και σε στεγνό χαρτί.
- Όταν στεγνώσουν τα χρώματα της ακουαρέλας χάνουν εάν περίπου 30% της έντασής τους. Μπορούμε να προβλέψουμε το τελικό αποτέλεσμα χρησιμοποιώντας εντονότερα χρώματα. Με τον τρόπο αυτό μειώνουμε τις στρώσεις χρώματος, συντομεύουμε το χρόνο εργασίας και παίρνουμε πιο “ανάλαφρα αποτελέσματα. Χρειάζεται όμως δουλειά μέχρι να αποκτηθεί αυτή η πείρα.
- Αν όταν στεγνώσει το χαρτί αλλά είναι ανάγκη να δουλέψουμε σε βρεγμένο χαρτί μπορούμε να το ξανα-υγράνουμε είτε με ένα φαρδύ πινέλο είτε τοπικά με ένα σπρέι νερού.
Συμπερασματικά λοιπόν μπορούμε να καταλήξουμε στο ότι η αγχωμένη εργασία και η βιαστικές ενέργειες σε μια ακουαρέλα δεν δίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Με την πείρα που αποκτά κανείς, περνώντας μέσα από αδυναμίες και λάθη ξεπερνιέται και το άγχος της υγρασίας. Μία ακουαρέλα μπορεί να βγει σε λίγα λεπτά ή σε αρκετές μέρες. Δηλαδή το θέμα της υγρασίας όπου και όταν παρουσιαστεί είναι διαχειρίσιμο.