Με φόντο την αντάρα των καιρών το κείμενο του καθηγητή και συγγραφέα Γιώργου Ρούση έρχεται να δώσει κάποιες βεβαιότητες απαραίτητες σε όσους παλεύουν για την οικοδόμηση ενός ανθρώπινου κόσμου. Και δεν εκπορεύεται από την ανάγκη μιας επίπλαστης αισιοδοξίας ή μιας μεταφυσικής πίστης για τα μελλούμενα. Αλλά από μια βαθειά γνώση του ιστορικού γίγνεσθαι. Εξάρσεις και πισωγυρίσματα, επαναστάσεις και ανατροπές, νίκες και ήττες σημαδεύουν ολόκληρη την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Όμως πάντοτε υπάρχει η επόμενη μέρα κι αυτό το παιχνίδι που κρατά αιώνες είναι σίγουρο πως θα κερδηθεί από τους αισιόδοξους που μπορούν και μηδενίζουν τα αδιέξοδα προχωρώντας προς τη νίκη που τελικά θα έρθει…
“Προς τους απογοητευμένους, λοιπόν, από την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων” Το άρθρο του δάσκαλου, που το αντιγράφουμε με σεβασμό και αγάπη::
“Όπως έλεγε ο Fichte : «Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η παρούσα κατάσταση της ανθρωπότητας θα παραμείνει ίδια με αυτή που είναι σήμερα , δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτή η κατάσταση αποτελεί τoν ολοκληρωμένο και έσχατο προορισμό της . [….] Μόνον στον βαθμό που μπορώ να θεωρήσω αυτήν την κατάσταση σαν ένα μέσο πρόσβασης σε μια καλύτερη κατάσταση, σαν ένα σημείο μετάβασης σε ένα ανώτερο και πιο τέλειο κόσμο, αποχτά μια αξία στα μάτια μου˙ δεν είναι χάρη σε αυτό που αναπαριστά καθαυτή [ η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων ] αλλά χάρη στον έρωτα για τον καλύτερο κόσμο που προετοιμάζει που κατορθώνω να την ανεχτώ».1
Και όπως έλεγε ο Μαρξ στα νιάτα του απευθυνόμενος στον απογοητευμένο από την κατάσταση στην πατρίδα τους τη Γερμανία , φίλο του Arnold Ruge : «Αν δεν απελπίζομαι αυτό οφείλεται στο ότι αυτή η απελπιστική κατάσταση με γεμίζει με ελπίδα». 2
Aς συμβάλλουμε λοιπόν ο καθένας όπως μπορεί για “να ξαναστήσουμε την ελπίδα” , κάτι που κατά τον Ernst Bloch. “πρέπει είναι και η αποστολή μας».
1 Fichte , La destination de l’ homme ,
2 Marx à Ruge Mai 1843”