Γροθιά στο στομάχι το μήνυμα από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Αυτή τη φορά όχι από κάποια επετειακή ομιλία αλλά από την κινηματογραφική ταινία “Οπενχάιμερ” του σημαντικού Άγγλου σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν, Το αν θα πάρει και πόσα Όσκαρ είναι “άλλου παπά ευαγγέλιο”. Εμείς θα εστιάσουμε στον προβληματισμό του μεγάλου επιστήμονα Οπενχάιμερ που έγινε στα μέσα του 20ου αιώνα και πρέπει να παραμείνει προβληματισμός όλης της ανθρωπότητας.
Ο θάνατος που σκόρπισε η ατομική βόμβα σε πάνω από 200.000 ανθρώπους δεν προήλθε μόνο από την εγκληματική πολιτική απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Ήταν και απόρροια της απόφασης για την κατασκευή της για την οποία εργάστηκαν τα πιο σπουδαία μυαλά της εποχής.
Ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, επιστήμονας με πλατιά επιστημονική μόρφωση, με καλλιτεχνικές ευαισθησίες που κληρονόμησε από τους γονείς του, εφοδιασμένος με προοδευτικές πολιτικές πεποιθήσεις έτρεφε μια τραγική ψευδαίσθηση: Θεωρούσε ότι η κατασκευή και η ρίψη της ατομικής βόμβας θα δημιουργούσε τεράστιο σοκ σε όλη την ανθρωπότητα και οι πολιτικές ηγεσίες θα ήταν αναγκασμένες στο εξής να κάθονται στο τραπέζι και να λύνουν ειρηνικά τις διαφορές τους. Τραγική αυταπάτη. Ήταν αργά πια όταν κατάλαβε ότι η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ χρησιμοποίησε ανενδοίαστα τις επιστημονικές του γνώσεις για να εξασφαλίσει την υπεροχή όχι μόνο απέναντι στις υπόλοιπες καπιταλιστικές χώρες αλλά πρώτα και κύρια απέναντι στο νεοσύστατο σοσιαλιστικό κράτος που είχε υποστεί τεράστιες καταστροφές από τη φασιστική ναζιστική επίθεση.
Ο Οπενχάιμερ πέρασε στην ιστορία. Στην ιστορία πέρασε και η προσπάθεια να εδραιωθεί μια νέα κοινωνία σοσιαλιστική, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εν τω μεταξύ ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κράτη δημιουργεί διαρκώς νέους πολέμους και καταδικάζει στην ανέχεια και την δυστυχία δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη. Η αυταπάτη του Οπενχάιμερ ότι η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος μπορεί από μόνη της να σώσει την ανθρωπότητα διαφημίζεται με όλους τους τρόπους.
Γιατί όμως μολονότι τα ιστορικά γεγονότα δείχνουν τον ένοχο για τα δεινά της ανθρωπότητας οι απλοί άνθρωποι αποδέχονται αυτή την εξαπάτηση; Διότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η επιστήμη και η τεχνολογία είναι απλά εργαλεία και το αποτέλεσμα από τη χρήση τους εξαρτάται ΜΟΝΟ από έναν παράγοντα: Από το ποιος έχει στα χέρια του αυτά τα εργαλεία.
Η ατομική και πυρηνική επιστήμη, η ρομποτική, η πληροφορική και γενικά όλες οι επιστήμες σήμερα υπηρετούν το αυγάτισμα του καπιταλιστικού κέρδους καθώς βρίσκονται στα χέρια μιας χούφτας εκμεταλλευτών. “Η επιστήμη είναι αθώα “φώναζε με όλες του τις δυνάμεις ο Οπενχάιμερ. Και είχε δίκιο. Ένοχοι είναι αυτοί που τη βάζουν στη δούλεψη των αποτρόπαιων σκοπιμοτήτων τους. Αυτοί που χρησιμοποιούν τη δύναμή της για το θάνατο και όχι για τη ζωή.