Στον αντίποδα των σχεδιασμών του Ισραήλ για μια Γάζα χωρίς Παλαιστίνιους, βρίσκονται οι Παλαιστίνιοι, που προσβλέπουν σε μια διαφορετική “Επόμενη Μέρα”.
Αγωνίζονται χωρίς να υποτιμούν τον κίνδυνο διεύρυνσης του πολέμου, τον οποίο διακαώς επιθυμεί ο Νετανιάχου υποδαυλίζοντας την ένταση με τον Λίβανο, τη Συρία και εκτοξεύοντας απειλές στο Ιράν. Την αύξηση της έντασης επιβάλλει και στη Δυτική Όχθη με καθημερινούς βομβαρδισμούς, με αποκλεισμούς των επικοινωνιών ανάμεσα στις πόλεις της Παλαιστίνης, με 100 περίπου συλλήψεις κάθε βράδυ, με δολοφονίες με ή χωρίς αφορμή Παλαιστινίων που ανέρχονται σε πάνω από 200 από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση Νετανιάχου.
Η Αχέντ Ταμίμι, η 22χρονη αγωνίστρια που είχε συλληφθεί στις 6 Νοέμβρη σε ένα από τα πογκρόμ των κατοχικών δυνάμεων στη Δυτική Όχθη, και απελευθερώθηκε στα πλαίσια της συμφωνίας ανταλλαγής αιχμαλώτων ανάμεσα στο Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους ανέφερε: «Δεν μπορούμε να χαιρόμαστε, γιατί υπάρχουν πολλοί νεκροί στη Γάζα, υπάρχουν ακόμη φυλακισμένοι, άλλες 30 γυναίκες είναι κρατούμενες, βασανίζονται κάθε ημέρα, χωρίς φαγητό, χωρίς νερό, χωρίς ρούχα.” Οι δηλώσεις της εκφράζουν όχι μόνο την κατάσταση που επικρατεί στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη αλλά αποτελούν και μια κραυγή για τον Παλαιστινιακό αγώνα που όπως είπε «είναι δίκαιος και αποτελεί φάρο για τους λαούς όλου του κόσμου».
Οι Παλαιστίνιοι με την άρνησή τους να υποταχθούν στον εισβολέα αγωνίζονται ώστε αυτός ο πόλεμος να είναι ο τελευταίος, να αποκτήσουν το δικό τους κράτος, να εξασφαλίσουν το δικαίωμά τους να ζουν, όπως όλοι οι λαοί της γης. Να φύγουν από την Μέση ανατολή οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους και να αφήσουν τους λαούς της περιοχής να λύσουν τα προβλήματά τους ειρηνικά.
Το πόσο γρήγορα θα υλοποιηθεί αυτή η “Επόμενη Μέρα” που επιθυμεί ο Παλαιστινιακός λαός, εξαρτάται τόσο από τον αταλάντευτο δικό τους αγώνα όσο και από την αυξανόμενη αλληλεγγύη εκείνων που οραματίζονται μια ανθρώπινη ανθρωπότητα σε όλη τη γη.