ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
Μονάχα αν ήμουν στεγνό λαχάνιασμα στ΄ άχρωμα χείλια δρομέα
Ή αδέξια ραμμένο μπάλωμα στ΄ άπλυτο ρούχο φοιτητή,
Αλήθεια σ΄ ένα στόμα κοριτσιού
Ή ένα τρεμούλιασμα απλωμένου για έρωτα χεριού
Φρεσκοψημένου καρβελιού στο στόμα εργάτη
Ή λασπωμένος ρόζος στη φούχτα αγρότη
Ειρήνη μες΄ στις κόρες των ματιών περιστεριού
Ή αιχμή νυχιού περήφανου αϊτού
Θα σάλπιζα περήφανα
-Ζωή μου είμαι κάτι!…
Αντώνη Δημητρίου Τσιλάκη