Λ. ΠΟΠΟΒΑ. Από τη Ρωσική Πρωτοπορία στο σήμερα
Όταν η κοινωνία συγκλονίζεται από επαναστατικές ανατροπές, η τέχνη δεν είναι δυνατόν να μένει πίσω
Όταν η κοινωνία συγκλονίζεται από επαναστατικές ανατροπές, η τέχνη δεν είναι δυνατόν να μένει πίσω
ο Τσαρούχης- προσπαθεί ακούραστα και χωρίς προκαταλήψεις “να βρει και να σταθεροποιήσει τους παντοτινούς νόμους της ζωγραφικής”
Το μαρτύριο αυτής της υπερβολικής δύναμης, τον ανάγκαζε να δρα, χωρίς στιγμή ανάπαυσης.
Στοχεύοντας οι εμπρεσιονιστές στην ανανέωση της τέχνης άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου
Τολμούσε αυτό που του υπαγόρευε η αναγκαιότητα και ξόδευε όλες του τις δυνάμεις για να ανοίξει το δρόμο του
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Γκόγια ήταν ένας επαναστατικά μοντέρνος καλλιτέχνης.
Πάντα προσπαθούσα να πω με το δικό μου τρόπο αυτό που θεωρούσα πιο αληθινό, το πιο δίκαιο, το καλύτερο, που φυσικά ήταν πάντα και το ωραιότερο.
Μεγάλες καλλιτεχνικές μορφές του αιώνα μας, όπως ο Πικάσο, δεν σταματούσαν να μελετούν το Γκρέκο και να εμπνέονται από το έργο του.
Εγώ δεν την καταλαβαίνω την αφηρημένη τέχνη, λέμε και στο μυαλό μας... φέρνουμε τον Πικάσο