Γ. Ρίτσου: Το χρέος των ποιητών
Ο Ρίτσος, "ποιητής της τελευταίας προ Ανθρώπου εκατονταετίας", μιλάει για το χρέος του ποιητή, για το ποίημα που δεν έχει χρόνο να ρεμβάζει παρά δίνει το παρόν στο πρώτο κάλεσμα…
Ο Ρίτσος, "ποιητής της τελευταίας προ Ανθρώπου εκατονταετίας", μιλάει για το χρέος του ποιητή, για το ποίημα που δεν έχει χρόνο να ρεμβάζει παρά δίνει το παρόν στο πρώτο κάλεσμα…
Ο Επιτάφιος του Γιάννη Ρίτσου έγινε πια κοινό κτήμα, ψυχική περιουσία του λαού μας, μια πολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον.
Όσο κι αν προσπαθήσουν δε θα καταφέρουν να βάλλουν φρένο στην εξέλιξη που νομοτελειακά οδηγεί στο μέλλον.
με τούτη τη στάχτη της Ηλέκτρας, με τούτο το χωνί, με τούτο το τραγούδι με τούτο το χελιδόνι, με τούτα τα αγκάθια, με τούτη την ελπίδα των συντρόφων…
Ω, εσείς αντρείοι της μάστιγας κ΄ ήρωες των σφαγών, που ανθρώπινο αίμα πίνετε σ΄ επίχρυσα κρανία,