Κατηγορία: ΑΛΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

Οι αναμονές λιγοστεύουν, οι ελπίδες φουντώνουν, το ξημέρωμα δεν αργεί, επιμένει ο ποιητής. Και είναι σίγουρο, γιατί η ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας δεν μπορεί να αποτραπεί.

Σε μια εποχή βαθιάς παρακμής που κάθε είδους ναυάγια πλέουν παντού τριγύρω μας , ο ποιητής ήξερε, πως δε χρειάζεται καράβι για να ναυαγήσεις, ούτε ωκεανός για να πνιγείς.

Συχνά ο Διότιμος προβάλλει αποσπάσματα από έργα “αμφιλεγόμενων” καλλιτεχνών. Δεν ψάχνει για τέλειους, για κοινά αποδεκτούς, για ηρωοποιημένους, για καθοδηγητές. Τέτοιοι δεν υπάρχουν. Ψάχνει για τις αλήθειες που κρύβουν οι…

Δεν είναι καθόλου εύκολο να αφουγκράζεται κανείς την πορεία της κοινωνίας, να αντιλαμβάνεται και να νοιώθει τον παλμό της επανάστασης που γεννά το νέο κόσμο. Κι ακόμη πιο δύσκολο για…

όταν θα γίνεται και σεις θύματα τούτης της παγκοσμιοποίησης που τώρα θεοποιείτε, όταν συνειδητοποιήσετε ότι είστε τα αναλώσιμα υλικά στην κρεατομηχανή των πολυεθνικών, τότε θα με θυμηθείτε.

Είναι η δύναμη του Καλού, η δύναμη του δίκιου και του αλληλέγγυου, του θάρρους που οδηγεί «στον κόσμο του μέλλοντος δίχως όρια / Δίχως βιγλάτορες και δεσμωτήρια

Αλλάζει η ζωή, η σκέψη αλλάζει Σπάστε ένα ρόδι στο περβάζι Ζύμωσε ιδρώτα, αίμα, χώμα Να πάει ψηλά, μπροστά το Κόμμα

Όταν κάποια στιγμή βρέχει αλήθειες ο ουρανός τον υποδεχόμαστε λυτρωτικά. Έτσι υποδεχόμαστε και τα ποιήματα της Μαριάνθης Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή.

Χαρά σε σας, τιμή στα παλικάρια μας, χαρά στον κόσμο όλο. Δέστε σφιχτά-σφιχτά τα χέρια σας και πλέχτε αλυσίδα... που να τραντάξει όλη η γη και να καεί το πελεκούδι.

Η πορεία του ανθρώπου μέσα στο χρόνο έδειξε πως μέσα από συνεχείς αναστάσεις ο άνθρωπος ρίχνει στον καιάδα το παλιό και αναδύεται στο νέο.

Η αθανασία καταχτιέται από αυτούς που αγαπούν πολύ.

να πάμε ψηλά τη μοίρα μας ψηλότερα απ’ τον κόσμο, κι ύστερα… ας κόψουμε το σπάγκο μια για πάντα.