Ν. Γκάτσου: Μαύρη μεγάλη θάλασσα με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό
ΑΜΟΡΓΟΣ (απόσπασμα) Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα ξέρω Εγώ που κάποτε σ ‘άγγιξα με τα μάτια της πούλιας Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ ‘αγκάλιασα και χορέψαμε μες…
Βασίλη Ρώτα: Το μνημείο
Υποκλινόμαστε σ’ αυτή τη μεγάλη μορφή που από το 1920 έγινε πρωτεργάτρια για τα δικαιώματα των γυναικών και με ανεξάντλητη αντοχή, γενναιότητα, αξιοπρέπεια και σταθερότητα στάθηκε αταλάντευτη στο πλευρό του…
Κώστα Ουράνη: Πότε θ΄ ανοίξουμε πανιά
Μπορούμε ακόμα μια ζωή να ζήσουμε καινούρια, αντίς να μαραζώνουμε σαν τον κομμένο δυόσμο
Δημ. Ραβάνη Ρεντή: Ανώτατες σπουδές
«Δε μ' αρέσει να πιάνω πολύ τόπο»... απαντούσε όταν τον ρωτούσαν γιατί δεν μιλούσε για τα τόσα που έγραψε και πρόσφερε
Ελένη Ιωάννου: Ένα παιδί που πεθαίνει
Θρηνώ τα νιάτα που δε θα γεράσουν, δε θ' αγαπήσουν δε θα χαρούν την ομορφιά του κόσμου, γιατί είναι όμορφη η ζωή...
Μα εγώ κρατώ στα δάχτυλά μου τη μουσική για μια καλύτερη μέρα.
Ποτέ καμιά σωτηρία δεν έρχεται απ' έξω κι ότι ο άνθρωπος με τ ανθρώπινα και μόνο χαρακτηριστικά του μπορεί να γίνει κύριος της δικής του μοίρας και δημιουργός της ιστορίας…
Αναστάσιμα
Η νίκη της Ανάστασης έρχεται πάντα, διότι “δεν μπορούν δίχως αυτήν οι άνθρωποι”. Ανάσταση είναι η λευτεριά που κερδίζεται "ύστερ' απ' το πλήθος του πόνου, την πίστη, την αγάπη του…
Αργύρη Χιόνη: Η ηδονή της προσφοράς
Αρνήθηκε και το κουστούμι που σου φοράει το σύστημα για να 'σαι αρεστός και την πολυθρόνα και το πουπουλένιο πάπλωμα που σου δίνουν για να σε βγάλουν από τη μάχη…
Γ. Δροσίνη. Λίγο θυμάρι του βουνού μου φτάνει
Ο Δροσίνης δίνει εικόνες μιας πορείας ζωής συνειδητής που τελειώνει με την περηφάνεια του ανθρώπου που μόχθησε, κουράστηκε αλλά έκανε καλά τη δουλειά του
Θωμά Γκόρπα: για να σας σπρώξω αντίπερα να φορέσετε τη λευτεριά.
Ο Θωμάς Γκόρπας δεν καταδέχτηκε να γίνει ο αρεστός καμίας εξουσίας κι έμεινε πιστός στα προστάγματα της δικής του ποιητικής και συνειδησιακής πολιτείας, ένας από τους απροσκύνητους ποιητές όπως έλεγε…
Άγγελου Σικελιανού: Μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει
Τον ήλιο του Σικελιανού σήμερα τον κρύβουν σαν σύννεφα οι πιο μοντέρνες σκοταδιστικές απόψεις, που πλασάρονται με τη μάσκα της προόδου
Κ. Χατζόπουλος Το δίκιο δεν το ζητιανεύουν το αρπάζουν με βία απ’ όποιους το κρατούν.
Η σκέψη, η ευαισθησία, οι ενθουσιασμοί και οι απογοητεύσεις, οι πειραματισμοί και οι εξαντλητικές αναζητήσεις του Κ. Χατζόπουλου δημιούργησαν έργο-τομή στη νεοελληνική λογοτεχνία.