Στον αντίποδα της καπιταλιστικής προπαγάνδας λειτούργησε η Σοβιετική Προπαγάνδα. Δυτικοί ειδικοί στην προπαγάνδα σήμερα ομολογούν ότι η μπολσεβίκοι, -έτσι ονομάζουν υποτιμητικά τους κομμουνιστές- ποτέ δεν αναζήτησαν έξυπνες μεθόδους για να επηρεάσουν τους ανθρώπους και να κάνουν πλύση εγκεφάλου. Θεωρούσαν την προπαγάνδα σαν μέρος της εκπαίδευσης και σαν σημαντικό στόχο της κομμουνιστικής προπαγάνδας τη δημιουργία ενός νέου τύπου ανθρώπου.
Οι Δυτικοί Σύμμαχοι ομολογούν -με υποτιμητική έκφραση- ότι δάσκαλοι και καθηγητές στις οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες ήταν υπεύθυνοι για τη μαρξιστική-λενινιστική προπαγάνδα στην ΕΣΣΔ. Χωρίς να το αντιλαμβάνονται οι Δυτικοί Σύμμαχοι στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ομολογούν ότι η κομμουνιστική προπαγάνδα εξακολουθεί να απευθύνεται καθαρά στη νόηση και να έχει σα βάση της τη διάδοση ιδεών.
Για τη Σοβιετική Προπαγάνδα στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν αφίσες, εφημερίδες, διαλέξεις, βιβλία, θεατρικά και κινηματογραφικά έργα, που μεταφέρονταν από μέρος σε μέρος και γενικά έργα τέχνης του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Κεντρικό σημείο της σοβιετικής προπαγάνδας ήταν η ταξική φύση των πολέμων. Εξηγούσαν ότι εχθρός δεν είναι ο στρατιώτης σαν άτομο, που έχει αναγκασθεί να πολεμήσει αλλά ο ταξικός εχθρός, δηλαδή η αστική τάξη που η εκμεταλλευτική της φύση γεννά τον πόλεμο. Θεωρούσαν καλή προπαγάνδα εκείνη που ενέπνεε συντροφικότητα, θάρρος, πίστη και βεβαιότητα, που δημιουργούσε αισθήματα αλληλεγγύης στο λαό και διέλυε τα αισθήματα απελπισίας, πτώσης του ηθικού και περιθωριοποίησης.
Καθημερινό μοτίβο στην προπαγάνδα της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η αγάπη για την ειρήνη. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Ειρήνη επέβλεπε τη σοβιετική δραστηριότητα για το φιλειρηνικό κίνημα. Ο κομμουνιστικός διεθνισμός κινήθηκε στον αντίποδα του εθνικισμού. Η Γ’ Κομμουνιστική Διεθνής, που ιδρύθηκε στο Τσίμερβαλντ το 1915 συνέβαλε στη διάδοση της κομμουνιστικής προπαγάνδας. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι δυτικοί Σύμμαχοι τη θεώρησαν εμπόδιο στις συμμαχικές σχέσεις και αυτοδιαλύθηκε το 1943.