Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν υποστεί ή έχουν γίνει μάρτυρες της φυσικής βίας που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εξασκεί το κοινωνικό μας σύστημα. Γνωρίζουν ότι σ’ όλο τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, από ασιτία, από έλλειψη στοιχειωδών κανόνων υγιεινής και πρόνοιας, από εγκληματικότητα, βία και πολέμους.
Εκείνο που δεν είναι ορατό είναι η ο πνευματικός και ψυχικός βιασμός, ο Ψυχολογικός Πόλεμος που υφίστανται οι άνθρωποι, αυτόν που ονομάζουμε Αόρατο Πόλεμο.
Έχουμε περιγράψει σύντομα την ιστορία του, τις τεχνικές του και μερικά από τα αποτελέσματά του. Έχουμε επίσης τεκμηριώσει ότι ο πόλεμος αυτός δεν διεξάγεται από όλους εναντίον όλων. Είναι πόλεμος ταξικός, που διεξάγεται μονομερώς από την αστική τάξη και έχει στόχο του όλες τις εκμεταλλευόμενες τάξεις. Δεν αφορά μεμονωμένα άτομα αλλά όλα τα λαϊκά στρώματα και επεκτείνεται σε ολόκληρα κράτη, ομάδες κρατών και θρησκείες
Ο Ψυχολογικός Πόλεμος είναι μια συνειδητή προσπάθεια της αστικής τάξης να διατηρήσει την εξουσία της ελέγχοντας το μυαλό και τη συνείδηση των ανθρώπων. Είναι η προσπάθεια δημιουργίας ενός ελεγχόμενου τύπου ανθρώπου που “με τη θέλησή του” ενεργεί ακόμη και σε βάρος των συμφερόντων του, ενός τύπου που αδυνατεί να αντιληφθεί την πηγή και την ουσία των προβλημάτων του.
Τα θύματα και οι συνέπειες
Κάτω από την πίεση που δέχονται τα θύματα του Ψυχολογικού Πολέμου διακατέχονται από πλήθος συναισθημάτων αβεβαιότητας, ανασφάλειας, ενοχής, βλέπουν μόνο αδιέξοδα, αδιαφορούν για όσα συμβαίνουν γύρω τους, κλείνονται στον εαυτό του, δεν έχουν διάθεση αντίστασης και αποκτούν αρνητική στάση απέναντι στη ζωή και την κοινωνία. Πολλές φορές δυσφορούν, αγανακτούν, αλλά τελικά υποκύπτουν στις πιο αντιδραστικές πολιτικές. Θεωρούν, γενικά και αόριστα, ότι η εξουσία είναι διεφθαρμένη. Δεν αντιλαμβάνονται την ταξική φύση της εξουσίας. Ακόμη και η έννοια “κοινωνική τάξη” τους είναι άγνωστη ή έχει λαθεμένο περιεχόμενο.
Τα θύματα του Ψυχολογικού Πολέμου έχοντας διδαχθεί από τη νηπιακή ηλικία την παραδοσιακή συνταγή “έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε” αποδέχονται τις λύσεις που επιβάλλει η άρχουσα τάξη και μέσα στην απομόνωσή τους υποτάσσονται στη βαρβαρότητα . Σε πρώτο στάδιο γίνονται παθητικοί αποδέκτες των αστικών ιδεολογημάτων και στη συνέχεια ακούσιοι αναμεταδότες τους. Απέχουν από την οργανωμένη δράση, και αναθέτουν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση σε κάποιο κόμμα του ταξικού αντίπαλου να λύσει τα προβλήματά τους.
Οι προτεινόμενες λύσεις στα πλαίσια του συστήματος
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης τα θύματα αυτά ρίχνουν το φταίξιμο στους ξένους δανειστές, στους αλλοδαπούς εργάτες, στους υψηλόμισθους στη γραφειοκρατία, τους κηφήνες, στους επίορκους, στα λαμόγια, δηλαδή στους πάντες εκτός από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, εκτός από το κοινωνικό σύστημα που εκτρέφει όλα αυτά τα παράσιτα.
Ακούγονται γενικά κηρύγματα περί αγάπης, θείας δίκης που θα καταργήσει τη δυστυχία και επουράνιας ανταμοιβής σε όσους είναι “πτωχοί τω πνεύματι”. Οι ελπίδες τους στρέφονται στα λεγόμενα “προγράμματα βοήθειας”, που προσφέρουν οι πλούσιες χώρες στις λιγότερο αναπτυγμένες, σε λύσεις που προσφέρουν διάφοροι χρηματιστικοί οργανισμοί, ενώ αυτές οι λύσεις δεν είναι παρά ένας ακόμη τρόπος καταλήστευσης του ιδρώτα των εργαζομένων και του πλούτου των λαών.
Άσφαιρες διεθνείς καταγγελίες
Πλήθος δημοσιεύματα στον αμερικανικό τύπο περιγράφουν και καταγγέλλουν με παραδείγματα τις δραματικές επιπτώσεις που έχει η εφαρμογή των Τεχνικών του Ψυχολογικού Πολέμου. Μέσα σ΄ αυτά τα δημοσιεύματα γίνεται μια προσπάθεια να ενημερωθεί και να “αφυπνισθεί η κοινή γνώμη”, να μπουν ηθικοί κανόνες στην πολιτική ζωή, να “εξανθρωπιστεί” το κοινωνικό σύστημα. Εκείνο όμως που απουσιάζει είναι η σύνδεσή τους με την πάλη των τάξεων. Καταγγέλλεται δηλαδή το έγκλημα, η εγκληματικότητα, ενώ μένει στο απυρόβλητο ο πραγματικός ένοχος. Έτσι προσφέρεται η δυνατότητα στο κοινωνικό σύστημα να “χωνεύει” τις καταγγελίες και τα κέντρα του Ψυχολογικού Πολέμου να συνεχίζουν απερίσπαστα τη δράση τους.
Η αναζήτηση λύσης στα κοινωνικά προβλήματα περιορίζεται σε αναζήτηση σωτήρων με υπερταξική ηθική που θα προχωρήσει σε νομοθετικές μεταβολές. Η δικαιοσύνη όμως δεν είναι υπερταξική. Τα μεγάλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έχουν πραγματοποιηθεί νομότυπα και οι εγκληματίες αθωώνονται με το πρόσχημα της υπακοής σε νόμους και εντολές των ανωτέρων.
Ας θυμηθούμε ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ο αιώνα έγιναν για δικαιότερο μοίρασμα των αγορών, ότι οι ναζί δολοφόνησαν και βασάνισαν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ευθύνη τους μετά το τέλος του πολέμου μετατοπίστηκε στους επικεφαλής της ναζιστικής κυβέρνησης. Έτσι οι μόνοι σε ολόκληρη τη Γερμανία που θεωρήθηκαν υπόλογοι για αυτά τα εγκλήματα ήταν ο Χίτλερ κι οι συνεργάτες του. Η δικαιολογία για τους υπόλοιπους ήταν ότι απλώς εκτελούσαν τις διαταγές του Γ’ Ράιχ.
Στη σύγχρονη εποχή τα κοινωνικά εγκλήματα σχεδόν στο σύνολό τους διαπράττονται νομότυπα. Δεν αρκεί επομένως η καταγγελία του εγκλήματος. Πρέπει να αναλύονται τα κοινωνικά αίτια που οδηγούν στο έγκλημα.
Είναι δυνατόν να γίνει ορατός ο Αόρατος Πόλεμος;
Εξετάσαμε την ιστορική διαδρομή από την πρωτόγονη εποχή, όπου οι άνθρωποι μοιράζονταν τις γνώσεις για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους, μέχρι τη σημερινή εποχή του Ψυχολογικού Πολέμου Αναλύσαμε σύντομα τις Τεχνικέςκαθώς και τα σύγχρονα Μέσα Επικοινωνίας για τη διεξαγωγή αυτού του Πολέμου.
Μετά από όλα αυτά είναι φυσικό να αισθάνεται κανείς ότι ο Ψυχολογικός Πόλεμος διαθέτει πανίσχυρα πλοκάμια και μεθόδους, που τον κάνουν αόρατο, ακατανίκητο. Το ζητούμενο επομένως είναι το κατά πόσο είναι δυνατόν αυτός ο Αόρατος Πόλεμος να γίνει ορατός, δηλαδή αντιληπτός και επομένως αντιμετωπίσιμος.
Για να γίνει πραγματικά ορατός αυτός ο πόλεμος πρέπει να χρησιμοποιηθούν “ταξικά γυαλιά”. Να αποκαλύπτεται δηλαδή κάθε φορά ποια τάξη έχει συμφέρον από τη διεξαγωγή του και ποιες τάξεις είναι τα θύματά του. Αυτός είναι και ο μίτος της Αριάδνης για την αντιμετώπισή του
Η αποκάλυψη της ουσίας του Αόρατου Πολέμου
Η εποχή του αυθορμητισμού και της αθωότητας έχει παρέλθει.
-
Καμιά πληροφόρηση πια δεν είναι τόσο αθώα, όσο εμφανίζεται. Ακόμη και επιστημονικές πληροφορίες, όπως αυτές που αφορούν την υγεία μπορεί να κρύβουν στο βάθος τους τον εμπορικό ανταγωνισμό και τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Πόσο μάλλον μία πολιτική, πολιτιστική παιδαγωγική, τεχνολογική κ.ά. πληροφορία.
-
Δεν μπορεί κανείς να μιλάει για αντικειμενικότητα στην ενημέρωση, από τη στιγμή που οι αποδέκτες των ειδήσεων θεωρούνται “καταναλωτές των μέσων ενημέρωσης” (media consumers). Ο καταναλωτής αγοράζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τόσο για τις πολύτιμες, όσο και τις τοξικές πληροφορίες, τα προϊόντα του Ψυχολογικού Πολέμου που του σερβίρονται.
Μέσα από τα δελτία ειδήσεων οι επεξεργασμένες πληροφορίες, οι “ανεπιβεβαίωτες” , εκείνες που δήθεν προέρχονται από “αξιόπιστες πηγές”, οι “διαρροές” που σερβίρονται καθημερινά είναι εργαλεία χειραγώγησης του λαού. Τα δελτία ειδήσεων δημιουργούν εκείνα τα συναισθήματα, που είναι η προϋπόθεση τόσο για την αποδοχή των αντιλαϊκών πολιτικών, όσο και για τη διοχέτευση της αγανάκτησης σε ακίνδυνα για τον καπιταλισμό κανάλια.
-
Τίποτα δεν είναι αυτό που εμφανίζεται. Αυτός ο κανόνας ισχύει για την εικόνα, τον ήχο, τη χάβρα που δημιουργείται στις συζητήσεις, τις διακοπές ομιλητών με ταξικό προσανατολισμό, τους υπότιτλους στο κάτω μέρος , κ.ά. Όλα παίζουν το ρόλο υποβολής συναισθημάτων και επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα της μετάδοσης.
-
Αυτός που χειραγωγεί μπορεί να έχει οποιαδήποτε ιδιότητα. Μπορεί να είναι παρουσιαστής ειδήσεων, συνομιλητής, καλλιτέχνης, αθλητής ή να ανήκει σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα που συγκινεί τον αποδέκτη πριν ακόμη εμφανιστεί. Ο ρόλος του είναι να λειτουργεί σα μάγος, σαν θηριοδαμαστής, σαν υπνωτιστής με τελικό στόχο να επιβάλει τις απόψεις που παρουσιάζει.
Απαιτείται λοιπόν προσεκτική εξέταση των συμφερόντων που κρύβονται πίσω από τη χρησιμοποίηση του Ψυχολογικού Πολέμου. Η αποκάλυψή του Ψυχολογικού Πολέμου εξουδετερώνει ή βάζει εμπόδια στην αποτελεσματικότητά του. Οτιδήποτε ενεργοποιεί την ταξική συνείδηση δημιουργεί αντισώματα για την εξουδετέρωση των ψυχολογικών επιθέσεων των εκπροσώπων της άρχουσας τάξης.