Φταίει ο Daniel για όλα;;;

Μετά τον τερματισμό της καταιγίδας Daniel όλοι αναρωτιούνται: Τί έγινε; Γιατί έγινε; Μπορούσε να αποφευχθεί; Ποιος φταίει;
Σκεφτόμαστε, θυμόμαστε και βγάζουμε συμπεράσματα κοιτάζοντας γύρω μας τις καταστροφές. Κάθε κομμάτι γης έχει να διηγηθεί μια ιστορία. Κι εμείς θα αφηγηθούμε την καταστροφή στα 100 μέτρα της γειτονιά μας, στην οδό Καραμπατζάκη και Ζάχου πλάι στον ξεροπόταμο Κραυσίδωνα

Μεγάλος ξεροπόταμος ο Κραυσίδωνας γεμάτος λάσπες και κροκάλες, με θάμνους και δέντρα να έχουν φυτρώσει στην κοίτη του. Η Δημοτική αρχή καλλώπισε τα πεζοδρόμια και έβαλε και μερικά παγκάκια για να ξεκουράζονται οι πεζοί. Μπράβο Δημοτική Αρχή είπα. Ειδυλλιακό θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί το τοπίο κι εγώ το ζωγράφισα με νερομπογιές. Μόνο που κάθε χειμώνα επί 3-4 χρόνια ο ξεροπόταμος γινόταν όλο και πιο ρηχός, όλο και πιο στενός και επειδή η Δημοτική Αρχή δεν τον καθάριζε αποφάσισα να στείλω μια επιστολή και να προειδοποιήσω ότι σε μια μεγάλη βροχή υπήρχε κίνδυνος να πλημμυρίσει και να έχουμε καταστροφές. Πριν ολοκληρώσω την επιστολή είδα εκσκαπτικά μηχανήματα να έχουν δημιουργήσει μια ράμπα, να έχουν κατέβει στην κοίτη και να την καθαρίζουν.

Τέλεια. Μπράβο στην Δημοτική αρχή σκέφτηκα και περίμενα να ολοκληρωθεί ο καθαρισμός. Τα μηχανήματα είχαν συσσωρεύσει τις λάσπες, τους θάμνους, τα σκουπίδια και τις κροκάλες στην άκρη του ξεροπόταμου και έμενε να έρθουν φορτηγά για να τα απομακρύνουν. Μόνο που τα φορτηγά δεν ήρθαν ΠΟΤΈ. Η κοίτη του ξεροπόταμου δεν καθαρίστηκε. Απλά όλα είχαν μετατοπισθεί από την κοίτη στα πλαϊνά τοιχώματα μέσα στο ποτάμι!!!…

Μήπως δεν έχει ανατεθεί ακόμα σε εργολάβο η μεταφορά, σκέφτηκα και περίμενα την ολοκλήρωση του καθαρισμού του Κραυσίδωνα. Και ήρθε ο χειμώνας, οι βροχές ήταν λίγες και τα νερά κύλισαν προς τη θάλασσα. Όσο έβλεπα το έργο καθαρισμού να μην ολοκληρώνεται από τη μια σκεφτόμουν μήπως ακόμη και ακαθάριστος ο ξεροπόταμος είχε την ικανότητα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Αν αυτό συνέβαινε, τότε γιατί ξεκίνησε ο καθαρισμός και δεν πραγματοποιήθηκε;

¨Κάτι ξέρουν αυτοί περισσότερο από μένα” έλεγα. Ειδικός δεν είμαι, άρα άδικα ίσως ανησυχώ. Αν οι φόβοι μου ήταν βάσιμοι δεν θα είχαν παρόμοιους φόβους και οι γείτονες; Αυτοί ζουν μόνιμα εδώ, αυτοί έπρεπε να νοιάζονται περισσότερο. Από την άλλη σκεφτόμουνα: “Τα φάγανε κάποιοι εργολάβοι και δεν ολοκλήρωσαν τον καθαρισμό”. Και η Δημοτική αρχή τί έκανε; Απλά κορόιδευε τον κόσμο, θα διαφήμισε πως καθάρισε τον Κραυσίδωνα και δεν καθάρισε ούτε ένα κυβικό. Φύτευε λουλουδάκια στις κύριες αρτηρίες, επισκεύαζε δρόμους και μεγάλωνε πεζοδρόμια για να προσελκύεται περισσότερος τουρισμός αλλά έργα Συντήρησης και νέα αναγκαία έργα υποδομής μηδέν.

Και ο Daniel ήρθε να επιβεβαιώσει ότι ο Βόλος αποτελούσε μια ανοχύρωτη πόλη . Τα έργα καλλωπισμού όσο και αν σαγηνεύουν το μάτι αποτελούν έργα βιτρίνας και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα ανθρωποκεντρικά έργα που προστατεύουν τη ζωή και το μόχθο των ανθρώπων που κατοικούν την πόλη. Τα έργα που έχουν να κάνουν με τη δημιουργία υλικοτεχνικών και κοινωνικών υποδομών σύμφωνα με τα τελευταία πορίσματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Έργα που θα δίνουν ασφάλεια και θα κάνουν την καθημερινότητα ποιοτικότερη και ευκολότερη. Έργα που θα δημιουργούν συνθήκες παραγωγικής ανάπτυξης και ευημερίας για όλους.

Γνωρίζουμε ότι τέτοιες αναπτυξιακές προτάσεις υποστηρίζει η “Λαϊκή Συσπείρωση” του Βόλου για τις επόμενες Δημοτικές εκλογές. Είναι αυτές που βάζουν τις ζωές των ανθρώπων πάνω από το επιχειρηματικό κέρδος,, αυτές που δεν έχουν να κάνουν με το φαίνεσθαι αλλά με το γίγνεσθαι. Οφείλουμε να τις λάβουμε σοβαρά υπόψη καθώς η εμπειρία από τις ιστορίες που μπορεί να αφηγηθεί κάθε χωριό, κάθε γειτονιά, κάθε δρόμος, κάθε σπίτι που επλήγη από την τεράστια αυτή καταστροφή οδηγεί στην απόφαση ότι τις τύχες μας δεν μπορούμε να τις εναποθέτουμε στους ίδιους μας τους καταστροφείς. Τα μπουκαλάκια με το νερό δεν μας κάνουν να ξεχνάμε ποιοι ευθύνονται που δεν έχουμε νερό να πιούμε και να πλυθούμε. Τα λουλουδάκια στα παρτέρια δεν μας κάνουν να ξεχνάμε ότι η πόλη μας έχει το λιγότερο πράσινο από όλες τις πόλεις της Ελλάδας με ποσοστό κάλυψης 4,92 % . Δεν είμαστε οι ιθαγενείς που κοροϊδεύονται με χάντρες και καθρεφτάκια.

Εμείς δια του λόγου το αληθές παρουσιάζουμε με εικόνες την ιστορία που περιγράψαμε.

Η πόλη είναι το μεγάλο σπίτι μας. Σ αυτό που ζούμε εμείς, που μεγαλώνουν τα παιδιά μας και θα γεννηθούν και θα μεγαλώσουν τα δικά τους παιδιά. Δεν είναι ένα τουριστικό προϊόν προς πώληση, όπως το θέλουν αυτοί που στόχο έχουν μόνο το εύκολο και άκοπο κέρδος. Καιρός δεν είναι να τους βάλουμε στην άκρη και να αποφασίσουμε εμείς για το παρόν και το μέλλον το δικό μας και της πόλης μας;