ΠΑΝΩ ΑΠ΄ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ
Σκύψαμε χαμηλά
Τα δάχτυλά μας ψηλαφίσανε τα πληγιασμένα σώματά μας
Αφουγκραστήκαμε το ερπετικό μας σούρσιμο,
Σιχαθήκαμε τους σκοτεινούς μας τάφους
Ντραπήκαμε για τα καρβουνιασμένα όνειρά μας.
Φτάνει.
Φτάνει τ΄ ανάθεμα και η αδράνεια
Μόν΄ η αξίνα και του χτίστη το μυστρί
Αν ροζιάσουνε τα χέρια
Λυτρωνόμαστε.
Αντώνη Δημητρίου Τσιλάκη