image_print

Γεμάτος δέος και θαυμασμό στέκει ο ποιητής μπροστά στον μακρόκοσμο που μας περιβάλλει και μας βεβαιώνει με το αγνό πείσμα ενός μικρού παιδιού ότι η ομορφιά του αυτή θα είναι παντοτινή και αναλλοίωτη. Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να την κηλιδώσει και να την σπιλώσει. Άλλωστε αυτή η υπέροχη ευταξία και μαγευτική ομορφιά ήταν που θάμπωσε τον μεγάλο διανοητή της αρχαιότητας Πυθαγόρα τον Σάμιο και έδωσε στο σύμπαν την ονομασία κόσμος, δηλαδή κόσμημα, στολίδι.

Όσο κι αν προσπαθήσουν, λέει ο Γιάννης Ρίτσος, θλιβεροί μικρόνοες και αήθεις ασχημονούντες με λόγια ή με έργα δε θα καταφέρουν να σβήσουν τη φυσική ομορφιά του κόσμου ούτε να βάλλουν φρένο στην εξέλιξη που νομοτελειακά οδηγεί στο μέλλον. Ο κόσμος μας ,αυτό το εκπληκτικό έργο της φύσης και του ανθρώπου, που αποτελεί προϊόν αναρίθμητων και πολύπλοκων βιολογικών και κοινωνικών διεργασιών, δεν μπορεί παρά να έχει ένα λαμπρό και φωτεινό αύριο.

Ο αδιάλειπτος μόχθος εκατομμυρίων γενεών που έθεσαν τις βάσεις του ανθρώπινου πολιτισμού μέσω της “παραγωγής” σκέψης, πνεύματος αλλά και ηθικής θα κάνει κάποια στιγμή την υπέρβαση αποτολμώντας το άλμα εκείνο στην ιστορική εξέλιξη που θα σηματοδοτήσει το τέλος της προϊστορίας και την είσοδο στην πραγματική ιστορία του ανθρώπου με την επαναστατική κατάργηση του σάπιου κοινωνικού συστήματος. Και γι αυτό το ευφρόσυνο μέλλον της ανθρωπότητας ο ποιητής είναι τόσο σίγουρος όσο σίγουρο είναι πως δε γυρίζουν πίσω οι τροχοί του ήλιου.

ΟΙ ΤΡΟΧΟΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

“Ο κόσμος, σου λέω, είναι όμορφος.
Ό,τι κι αν πεις, ό,τι κι αν κάνεις όμορφος.
Το μέλλον είναι σίγουρο αδελφέ μου.
Ό,τι κι αν γίνει – σίγουρο.
Δεν υπάρχουν πια αποσιωπητικά στη φωνή ή στη σιωπή μας. Όμορφος.
Μπορείς να κάνεις πίσω τους τροχούς του ήλιου;”

Γιάννης Ρίτσος

Από τα “ποιήματα” του Γιάννη Ρίτσου, εκδόσεις Κέδρος

image_print