Με νεανικό παλμό -

Χαμένε, εθελόκουτε,

Αφού τη μεγαλύτερη βρισιά που έπεσε ποτέ στο στήθος σου εξαφανίσεις

Απλώνοντας τα χέρια σου στον άνεμο της ζωτικότητας

σ΄ είπανε «χόρτο μαραμένο» και δε μάνιασες

δουλεύοντας σκαρφάλωσε

άρπαξε απ΄ το μανίκι του τον άνθρωπο

και κάρφωσε στο βλέμμα του το βλέμμα σου.

Και μην αργείς

Μια μέρα είναι η ζωή στη γη.

Αντώνη Δημητρίου Τσιλάκη