Από την ανοχή στο φόβο και από το φόβο στην ηττοπάθεια. Αυτές τις καταστάσεις καταγγελλει ο Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι και το κάνει με πάθος και οργή. Καταστάσεις που έχουν ως συνέπειες να ψηλώνουν όλο και πιο πολύ τα τείχη της φυλακής μας. Κι αυτά τα τείχη δεν είναι σαν “τα Τείχη” του Καβάφη που κτίστηκαν απ’ έξω και ούτε “κρότος κτιστών ή ήχος” έφτασε στ’ αφτιά μας. Τίποτα δεν έγινε ερήμην μας. Και ακούγαμε τον κρότο των κτιστών και βλέπαμε τα πρόσωπά τους.
Ο Μαγιακόφσκι με τα λόγια του αυτά ως αυτόπτης και ευήκοος μάρτυς της σημερινής πραγματικότητας, όπου το πρόβλημα της ανοχής έχει πάρει τραγικές διαστάσεις, στηλιτεύει ακριβώς αυτή μας την αδιαφορία και απραξία.
- Οι μεγάλες καπιταλιστικές χώρες ΕΕ και ΗΠΑ ληστεύουν τον πλούτο της χώρας μας υπερχρεώνοντάς μας με δάνεια που μόνο τις ίδιες συμφέρουν κι εμείς λέμε κι ευχαριστώ.
- Νόμοι ψηφίζονται συνεχώς που ξηλώνουν τα όποια ελάχιστα δικαιώματα έχουν απομείνει γυρνώντας το ρολόι του χρόνου στην εποχή της δουλοκτησίας κι εμάς… δεν ιδρώνει το αυτί μας.
- Οι πόλεμοι μαίνονται στη γειτονιά μας με απρόβλεπτους κινδύνους για μας και τα παιδιά μας κι εμείς πέρα βρέχει.
- Ο πλανήτης κινδυνεύει από την καταστρεπτική ανάπτυξη του καπιταλισμού κι εμείς αισθανόμαστε τυχεροί όταν οι καταστροφές δεν χτυπάνε την πόρτα του δικού μας σπιτικού. Ο τόπος μας και ο λαός μας καίγεται κάθε μέρα πραγματικά απροστάτευτος γιατί τα αντιπυρικά μέτρα έχουν κόστος κι εμείς συνηθίσαμε τη μυρωδιά του καπνού και της καμμένης γης. Και μάλιστα χωρίς αιδώ και καταισχύνη φτάσαμε στο σημείο να επιβραβεύουμε τις κυβερνήσεις που μας επιβάλουν αυτή την ανύπαρκτη ζωή που κινδυνεύει να μην είναι ούτε καν απλή ζωώδης επιβίωση.
- Κοντόφθαλμες, μικρόψυχες και επικίνδυνες οι καθημερινές μας επιλογές.
“Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα, πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα”, καταλήγει ο Μαγιακόφσκι. Όμως όσες καρπαζιές κι αν έχουμε φάει ποτέ δεν είναι αργά για διεκδίκηση της ζωής μας. Ας πάψουμε να ζητιανεύουμε κι ας σηκώσουμε ψηλά τη γροθιά μας.
” Όποιος γονατισμένος είναι, όρθιος να σηκωθεί! Όποιος χαμένος είναι, να παλέψει! Γιατί οι νικημένοι του σήμερα είναι οι νικητές του αύριο” .
Ελευθερία έκφρασης
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι – Απόδοση Γιάννη Ρίτσου
Την πρώτη νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν ένα λουλούδι
από τον κήπο μας
και δε λέμε τίποτα.
Τη δεύτερη νύχτα δεν κρύβονται πλέον
περπατούνε στα λουλούδια,
σκοτώνουν το σκυλί μας
και δε λέμε τίποτα.
Ώσπου μια μέρα,
την πιο διάφανη απ΄ όλες,
μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας,
ληστεύουν το φεγγάρι μας
γιατί ξέρουνε το φόβο μας,
που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας.
Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα
πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.