“Αλλάζουμε τον κόσμο” είναι το σύνθημα της ΚΝΕ στο 50ό φεστιβάλ της. Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως μια δήλωση μπορεί είναι απλά μια ενθουσιώδης έξαρση, μια νεανική φαντασίωση και να παραμείνει απλά ένας ανεκπλήρωτος πόθος. Απ΄ ότι βλέπουμε όμωςι έχει και βαθιές ρίζες και ακαταμάχητα όπλα.
Το Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή βρίσκεται στον αντίποδα της υποκουλτούρας που καθημερινά σερβίρεται με χίλιους τρόπους από τις σόου-μπιζ. Το γλέντι απ’ άκρη σ΄’ακρη δεν έχει όρια. Οι νεολαίοι, τα παιδιά που “δεν κάθονται καλά” “ψάχνουν για μια διέξοδο γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή”. Η παραδοσιακή μουσική παντρεύεται με τη σύγχρονη, ενώ η λαϊκή μουσική εμπνέει κάτω από τον τίτλο “μα εγώ δεν ζω γονατιστός”. Στη μαθητική σκηνή η βραδιά hip hop διαπνέεται από νεανικό πάθος με κοινωνικούς, αιχμηρούς στίχους και αντιφασιστικά συνθήματα. Σε μία χορευτική παράσταση γίνεται μια μικρή αναδρομή σε ιστορικούς και συλλογικούς αγώνες γυναικών.
Η καλλιτεχνική ανάταση συμπορεύεται με συζητήσεις γύρω από επίκαιρα θέματα που συγκλονίζουν τον κόσμο, τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, την Παλαιστινιακή γενοκτονία, το μεταναστευτικό, την αναγκαιότητα για διέξοδο από την κοινωνία της εκμετάλλευσης, των κρίσεων και των πολέμων και την αντικατάστασή της από μια σοσιαλιστική του 21ου αιώνα.
Το Φεστιβάλ φανερώνει ότι η απόφαση της ΚΝΕ να αλλάξει τον κόσμο είναι υλοποιήσιμη διότι εμπνέεται από τους πανανθρώπινους αγώνες και χρησιμοποιεί αγωνιστικά υλικά. Περιμένουμε με ενδιαφέρον τις δύο τελευταίες μέρες του 50ου φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή, 20 και 21 Σεπτέμβρη. Έχουμε ανάγκη να αναπνέουμε την ελπίδα, τη μαχητική διεκδίκηση, το φως “που πάντα καίει”.